آرتروز چیست؟
آرتروز بیماری است که غضروف مفاصل را تخریب می کند و بیماری التهابی محسوب نمیشود.
این بیماری ابتدا باعث درگیری غضروف مفصل میشود.
به بافت لغزنده ی انتهای استخوان های مفصل ها غضروف می گویند.
غضروف باعث میشود استخوان ها به راحتی روی همدیگر حرکت کنند و در صورت وجود تکانه های ناشی از حرکات فیزیکی، آن تکانه ها را جذب می کند.
وقتی می گویند فردی به بیماری آرتروز مبتلا شده یعنی غضروف های استخوان های وی نازک شده اند و به تدریج از بین رفته و باعث ساییدگی استخوان ها میشود و همراه با درد می باشد.
با گذشت زمان این آرتروز باعث میشود زائده هایی در لبه های استخوان ها به وجود آید و مفصل ها شکل خود را از دست بدهند و درد و ناراحتی بسیاری به همراه آورد.
آرتروز تنها به مفصل ها آسیب می رساند و برخلاف التهابات مفصلی با سایر اندام های بدن کاری ندارد.
از علائم آرتروز می توان به داشتن درد در مفصل ها، کاهش حرکت و انعطاف پذیری مفصل ها، صدا دادن مفصل ها و داشتن التهاب و تورم در مفصل اشاره کرد.
در ابتدا این بیماری با درد کمی همراه است اما به تدریج این درد بیشتر و بیشتر شده و برای فرد آزار دهنده میشود.
آرتروز زانو چیست؟
مفصل زانو جزو مفاصل خیلی مهم در بدن است و بیشتر از هر مفصل دیگری احتمال دارد دچار آسیب دیدگی شود.
زانو یکی از اعضای بسیار پر کاربرد در بدن است و چنان چه دچار مشکلی شود برای فرد بسیار آزاردهنده میشود.
یکی از دلایل وجود زانو درد، ابتلا به آرتروز زانو است.
آرتروز زانو که ساییدگی زانو و استئوآرتریت نیز نام دارد یکی از شایع ترین دلایل وجود درد در زانو بخصوص در سنین بالا می باشد.
در آرتروز زانو غضروف مفصل زانو دچار آسیب دیدگی شده و راه رفتن فرد را با مشکل مواجه می کند.
ابتدا این بیماری باعث درد در زانو و وجود تورم میشود و به مرور روی شکل پاها و فرم راه رفتن نیز تاثیر می گذارد.
در حالت عادی غضروف زانو ضربات ناشی از راه رفتن را می گیرد و باعث راحت حرکت کردن استخوان ها میشود و چنان چه این غضروف سابیده شود و از بین رود دچار آرتروز شده و باعث درد و تورم و کاهش میزان حرکتی فرد میشود.
مفصل زانو از اجزای زیر تشکیل شده است، استخوان ها که شامل موارد زیر است:
استخوان ران که فمور نام دارد، ساق پا که درشت نی نام دارد و کاسه زانو که کشکک نام دارد.
غضروف ها در انتهای هر یک از این استخوان ها قرار دارند و از سابیده شدن این استخوان ها به همدیگر جلوگیری می کنند. غضروف هایی با نام های فمورال و تیبیال در مفصل ها وجود دارند که چون مایه ای ملایم بین استخوان ها قرار گرفته و از فشار به آن ها جلوگیری می کنند.
کیسه های زانویی که در مفصل زانو قرار دارد، تعداد آن ها ۲ عدد است و با نام های کیسه ی زانویی داخلی یا منیسکوس ها و بیرونی یا بورساها شناخته شده اند و وظیفه راحت تر کردن حرکت زانوها را برعهده دارند.
رباط ها که در مفاصل نقش مهمی را ایفا می کنند. وظیفه ی آن ها حفظ پایداری و ایجاد استحکام در مفاصل است. رباط ها نیز چند نوع هستند که عبارتند از:
- رباط صلیبی قدامی که حرکت جلو و عقب را کنترل می کند.
- رباط صلیبی عقب که حرکت عقب و جلو را کنترل می کند.
- رباط های جانبی که به صورت رباط داخلی و خارجی هستند و موجب تقویت پایداری در مفصل میشوند.
- عضلات اطراف مفصل زانو در پشتیبانی و حرکت کردن مفاصل نقش مهمی دارند.
انواع آرتروز زانو چیست؟
آرتروز زانو انواع متعددی دارد و به بیش از ۱۰۰ نوع می رسد، ما چند نمونه از رایج ترین آن ها را له شما معرفی می کنیم:
استئوآرتریت که یکی از شایع ترین های آرتروز زانو است و باعث میشود غضروف ها کم کم تحلیل رفته و نتیجه ی این تحلیل غضروف، سابیدگی استخوان ها می باشد.
این بیماری می تواند باعث درد بسیار، به وجود آمدن سفتی و محدودیت در حرکت شود. در مواردی نیز این بیماری باعث به وجود آمدن خار استخوانی میشود.
آرتریت که بعد از سوانح به وجود می آید نیز نوعی آرتروز است.
پس از وارد شدن ضربه به غضروف زانو، غضروف شروع به نازک شدن می کند و موجب ساییدگی استخوان ها به یکدیگر میشود.
این مشکل در صورت آسیب های ورزشی و تصادف به وجود می آید.
در نتیجه ی این آرتروز و ساییدگی فرد دچار درد در زانو، محدودیت در حرکت و وجود سفتی در زانو میشود.
آرتریت روماتوئید به بیماری می گویند که خود ایمن است و باعث به وجود آمدن التهاب در مفصل میشود.
التهاب یکی از پاسخ هایی است که جهت محافظت بدن از خود رخ می دهد.
این التهابات همراه درد، سفتی و تورم در غشای سینوویال است و باعث از بین رفتن غضروف میشود.
افراد زیر بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند:
- این بیماری در افرادی که سن بالای ۴۵ سال دارند بیشتر دیده میشود و با افزایش سن خطر ابتلا به این بیماری بسیار بالاتر است. جوانان کمتر به این بیماری مبتلا میشوند.
- زنان نیز در مقایسه با مردان بیشتر به آرتروز زانو مبتلا میشوند.
- افرادی که دارای اضافه وزن و چاقی هستند.
- داشتن وراثت در زمینه ی این بیماری
- داشتن شغلی که مرتب به زانو فشار می آورد و باعث آسیب رسیدن به آن میشود.
- افرادی که به طور مکرر ورزش می کنند و ورزش آن ها به زانو آسیب می رساند چون فوتبال کردن
علائم آرتروز زانو چیست؟
آرتروز زانو همراه با علائمی است که چنان چه فردی علائم آن را تجربه و مشاهده کرد باید به پزشک مراجعه کند.
از جمله علائم آرتروز می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- وجود درد در زانو که می‌تواند به صورت ثابت وجود داشته باشد و یا متغیر باشد.
- داشتن سفتی و خشکی در مفصل که در نتیجه نشستن های طولانی مدت، رانندگی های بلند مدت و ورزش حس میشود.
- داشتن اختلال در حرکت مفاصل که همراه با درد و خشکی در مفصل است.
- داشتن صدا در زانو هنگام حرکت کردن
- در صورتیکه راه رفتن برای فرد سخت باشد.
- با توجه به آب و هوا درد زانو کم یا زیاد شود.
- چنان چه موقع راه رفتن زانوی فرد خالی کند.
- اگر درد زانو هر دفه آرام شود ولی حس خوبی برای فرد به همراه نداشته باشد.
- داشتن حس گرم بودن در داخل مفصل زانو
- تغییر شکل دادن مفصل و تغییر اندازه ی آن
- تغییر حالت پاها
- داشتن ضعف در زانوها و حس لرزش در زانوها
- احساس قفل شدگی در زانوها بخصوص در زمان حرکت کردن
دلایل ایجاد آرتروز زانو
عواملی وجود دارند که موجب ایجاد آرتروز زانو و از بین رفتن مفاصل میشود، از جمله این عوامل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- داشتن افزایش وزن و چاقی زیاد باعث فشار به زانو ها میشود و این خود آرتروز زانو را در می دارد.
- وارد کردن ضربه به مفصل ها باعث از بین رفتن غضروف میشود، ضربه های ناشی از فعالیت های ورزشی که فرد انجام می دهند و یا در صورت تصادف ضربه های وارد شده به مفصل باعث این بیماری میشود.
شکستگی هایی که بد جوش می خورند، در رفتگی های زانو، پاره شدن رباط زانو، پارگی تاندون ها، کنده شدن غضروف زانو، لخته شدن خون در مفصل زانو، عارضه هایی است که در صورت ورزش و تصادف ممکن است پیش آید.
- در صورتیکه از مفاصل به خوبی استفاده نشود، مثلا فرد دو زانو و یا ۴ زانو بنشیند و یا اینکه از توالت فرنگی استفاده نکند و طولانی مدت در توالت ایرانی بنشیند.
- در صورت داشتن عفونت و روماتیسم در مفاصل
- در صورت وجود انحراف در استخوان ران و درشت نی، یعنی زمانی که پاهای فرد به صورت ضربدری و یا پرانتزی باشد.
- وجود وراثت در ابتلا به این بیماری
- استفاده مکرر و طولانی مدت از مفصل ها. مثلا زیاد ایستاده موندن، انجام ورزش وزنه برداری و وارد کردن فشار زیاد به زانو، انجام ورزش های رزمی
- بالا رفتن سن یکی از دیگر دلایل ابتلا به این بیماریست.
- کاهش تحرک بدنی نیز باعث ضعیف شدن عضلات و در نتیجه فشار به مفاصل میشود.
- پوشیدن کفش های نامناسب
- نداشتن تغذیه ی مناسب و خوب، زیرا مصرف کلسیم، منیزیم، لبنیات و پروتئین و ویتامین ها برای غضروف ها بسیار دارای اهمیت است.
- وجود اختلال در خونرسانی به مفصل و غضروف ها
- وجود بیماری نقرس باعث رسوب کریستال ها و التهاب در مفصل ها میشود و تخریبی مفاصل را در پی دارد.
راه های تشخیص آرتروز زانو
ابتدا پزشک متخصص فرد بیمار را معاینه ی فیزیکی می کند.
سابقه ی بیماری هایی که دارد را بررسی می کند و با بررسی علائمی که او دارد بیماری آرتروز زانو را تشخیص می دهد.
چنان چه لازم باشد یکسری آزمایشات برای او تجویز می کند که انجام دهد، آزمایشاتی چون انجام رادیولوژی، ام آر آی و آزمایش خون جهت بررسی روماتیسم مفصلی
متخصص رادیولوژی از فرد بیمار می خواهد که بایستد، بنشیند و دراز بکشد تا با استفاده از دستگاه و اشعه ایکس تصویر مورد نیاز را از زانوی او بگیرد.
فرد پیش از انجام رادیولوژی باید لباسی مخصوص به تن کند تا بقیه ی قسمت های بدن که نیاز به عکس برداری ندارد در معرض اشعه ایکس قرار نگیرد.
باید تا تمام شدن عکس برداری زانو را تکان نداد و طی چند دقیقه عکس لازم را می گیرند.
عکس رادیولوژی معمولا در دو نما گرفته میشود، نمای رخ (قدامی خلفی) و نمای نیمرخ (لترال)
نمای رخ که AP نام دارد اشعه ی ایکس ازجلو به مفصل زانو تابیده میشود.
قسمت تحتانی استخوان ران، فوقانی استخوان درشت نی و نازک نی و استخوان کشکک با انجام این نمای تصویر برداری به خوبی مشخص هستند.
بهترین نما برای مشاهده ی مفصل بین استخوان ران و درشت نی همین نمای رخ است.
نمای نیمرخ که lat نام دارد از کنار اشعه ایکس را به زانو می تابانند که با انجام این کار استخوان کشکک و کشیدگی تاندون های کشکک مشخص است.
پیش از انجام رادیوگرافی باید از باردار بودن یا نبودن فرد بیمار مطمئن بود چنان چه باردار باشد و رادیوگرافی ضرورت داشته باشد با استفاده از پیشبندی سربی از جنین محافظت می کنند. باید هرگونه طلا و جواهر در مسیر عکس برداری را باز کرد.
راه های درمان آرتروز زانو
راه ها و روش های درمانی این بیماری به شرح زیر است:
درمان گیاهی آرتروز زانو
- مصرف گیاه زنجبیل، پنجه شیطان، مصرف زعفران و ترکیب سیاهدانه و عسل در درمان آرتروز زانو موثر هستند.
- از بین روغن های گیاهی مالیدنی ترکیب روغن زیتون و سیاه دانه و استفاده از روغن شترمرغ برای مفاصل مناسب است.
- ترکیب سیاهدانه و عسل و سرکوب به نسبت ۴ و۲ و ۱ و مصرف آن به صورت شربت برای آرتروز زانو مناسب است.
- زردچوبه خاصیت ضد التهابی دارد و برای درد مفاصل مفید است و می توان هم به صورت خوراکی و هم به صورت مالیدنی استفاده شود.
- روغن زیره سیاه خاصیت ضد التهابی و ضد درد دارد و برای این بیماری مناسب است.
- دم کرده رازیانه برای تسکین درد مفاصل مناسب است.
- مصرف روزی ۱ قاشق تخم شنبلیله برای التهابات و درد مفاصل مناسب است.
- چای سبز غنی از آنتی اکسیدان است و التهابات مفاصل را کاهش می دهد.
- میخک دارای خواص آنتی اکسیدان و ضد التهاب است و برای زانو درد مناسب است.
استفاده از دارو در درمان آرتروز زانو
ابتدا پزشکان با مصرف دارو سعی در کم کردن میزان درد حاصل از آرتروز را دارند و
مصرف داروهای ضد التهابی در کنار فیزیوتراپی و تزریق کورتون را تجویز می کنند.
داروهای مورد استفاده در این درمان عبارتند از:
- مصرف مسکن هایی چون استامینوفن برای کم کردن درد
- مصرف کورتیکواستروئید برای برطرف کردن اضطراب
- داروهایی که ضد ویروس هستند، بیماری را اصلاح می کنند و التهاب را کاهش می دهند و یا متوقف می کنند.
- مصرف NSAID مثل آسپرین و مصرف ایبوپروفن
تزریق کردن ژل برای درمان بیماری آرتروز زانو
از راه های درمان آرتروز زانو، تزریق کردن ژل در داخل مفصل زانو است.
این ژل ها غلیظ هستند و حاوی اسیدهیالورونیک است و در مفصل تزریق میشوند.
به طور طبیعی این ماده (اسیدهیالورونیک) در مفصل وجود دارد و باعث لغزندگی بین مفاصل و حرکت بهتر استخوان ها میشود و از فشار بر غضروف ها جلوگیری می کند، تزریق این ماده بین مفصل ها زمانی صورت می گیرد که میزان آن کم شده باشد.
با انجام این روش درد زانو به سرعت کاهش نمی یابد و به تدریج به بهبود آن کمک می کند و باعث حرکت راحت تر و بهتر فرد میشود.
تزریق ماده اسیدهیالورونیک در مفصل، باعث میشود مفصل در جهت تولید اسیدهیالورونیک تحریک شود و همچنین باعث درمان التهاب مفصل و بهتر شدن درد ناشی از آرتروز میشود.
تزریق prp
سرم غنی شده از پلاکت را prp می گویند، از توان بیولوژیک بدن خود بیمار برای ترمیم کردن آسیب ناشی از این بیماری استفاده می کنند.
پلاکت ها دارای موارد ترمیم کننده و رشدی زیادی هستند که با تزریق آن ها می توان بافت های صدمه دیده را ترمیم کرد و تعداد سلول ها را افزایش داد.
در این روش ابتدا با دریافت مقداری خون از بیمار، نمونه را در دستگاه سانتریفیوژ قرار می دهند و اجزای خون شامل گلبول قرمز و سفید، پلاکت و پلاسما را از هم جدا کرده و از نمونه برای بدست آوردن prp استفاده می کنند و prp بدست آمده را به زانوی بیمار مورد نظر تزریق می کنند.
به زبان ساده تر در این روش سلول های فعالی که روندی ترمیمی دارند را از خون جدا کرده و متناسب با شدت آرتروز زانو به زانو تزریق می کنند.
اثرات درمانی استفاده از این روز حدود ۳ تا ۴ روز پس از تزریق شروع میشود و بیشترین اثر آن حدود ۴ هفته طول می کشد.
تعداد ۳ تزریق با فاصله زمانی ۱ هفته تا ۴ هفته برای بهبود این بیماری موثر است.
بهتر است تزریق دوم را با فاصله ی زمانی ۱ هفته از تزریق اول انجام داد و تزریق سوم نیز بین ۱۰ تا ۳۰ روز بعد از تزریق دوم صورت گیرد.
اثری که این روش درمانی دارد موقتی نیست و برای بیشتر بیماران آرتروز زانو اثر بخش خواهد بود.
درمان از طریق جراحی آرتروز زانو
پزشکان تمام تلاش خود را بر درمان بیماری بدون جراحی می گذارند ولی در بعضی از مواقع درمان های غیر جراحی موثر نیستند و راهی جز جراحی آرتروز زانو نیست.
روش جراحی در موارد زیر توصیه میشود:
- درمان دارویی و انجام فیزیوتراپی اثر بخش نباشد.
- بیمار بخاطر بیماری آرتروز زانو در زندگی روزمره با مشکل مواجه شود.
- با انجام تصویربرداری ها مشخص شده باشد که مفصل ها شدید آسیب دیده اند واین آسیب دیدگی دیگر قابل جبران نیست.
انجام جراحی آرتروز زانو به ۳ روش انجام می شود:
جراحی آرتروسکوپی
پزشک با ایجاد شکاف در مفصل زانو، لوله ی آرتروسکوپ را به قسمت درد می رساند و داخل مفصل را به خوبی می بیند و محل دقیق جایی که قرار است جراحی شود را مشخص کرده و بعد شروع به انجام جراحی می کند.
این روش درمانی، روشی کم تهاجمی می باشد و معمولا به صورت سرپایی صورت می گیرد.
در زمانی که فرد درد شدیدی در مفصل زانو دارد، خارهای استخوانی در مفصل زانو ایجاد شده باشد و یا قسمتی از غضروف وارد مایع مفصل شده باشد از این روش درمانی استفاده می کنند.
جراحی استئوتومی
به جراحی پای پرانتزی نیز معروف است. زمانی گه به دلیل خم شدن زانو ها وزن به طور نامتعادل روی مفصل ها قرار می گیرد از این روش استفاده می کنند و با ایجاد برش در استخوان زانو موجب تغییراتی روی استخوان درشت نی زانو شده و از روی غضروفی که آسیب دیده است محور مکانیکی را برمی دارند تا تعادل بین مفصل ها برقرار شود و در آخر استخوان بریده شده را توسط پلیت و یا پیچ به هم دیگر ثابت می کنند.
جراحی عوض کردن مفصل زانو
این روش درمانی آخرین گزینه برای درمان آرتروز زانو است و روشی کم تهاجمی در درمان آرتروز است و به آرتروپلاستی نیز معروف است.
ریسک این عمل بسیار بالاست و در مواقعی که درد زانو بقدری زیاد است که مانع حرکت بیمار شود مورد استفاده قرار می گیرد.
از دلایل دیگر استفاده از این روش درمانی، پرانتزی شدن پاها و یا ضربدری شدن آنها است.
در این روش پزشک تمام قسمت های آسیب دیده غضروف از مفصل جدا کرده و مفصلی مصنوعی را جایگزین آن می کند. این مفصل می تواند از جنس فلز، پلاستیک و یا پلیمر باشد.
درمان های خانگی آرتروز زانو
علاوه بر بالا رفتن سن، زیاد بودن وزن و انجام دادن ورزش های سخت نیز از دلایل ایجاد آرتروز زانو می باشد.
با انجام یک سری از درمان های خانگی تا حدودی می توان در درمان این بیماری موفق بود.
در واقع این درمان ها در کنار درمان های دیگر موثر واقع میشوند.
از جمله درمان های خانگی می توان موارد زیر را نام برد:
آب درمانی
با انجام ورزش هایی مثل شنا علاوه بر اینکه فرد وزن کم می کند می تواند فشار روی مفاصل را نیز کم کند و با گذشت زمان باعث بهبود آرتروز زانو شود.
انجام این روش در هفته ۳ بار هر بار ۶۰ دقیقه در درمان این بیماری موثر است.
کاهش وزن
با بالا بودن وزن، فشار زیادی به پاها و در نتیجه مفاصل زانو وارد میشود که در نتیجه باعث آسیب به غضروف شده و آرتروز زانو را ایجاد می کند، به همین دلیل کاهش وزن در درمان این بیماری بسیار موثر است.
گرم کردن و سرد کردن زانو
گرما باعث تسکین مفصل های سفت شده و عضلات از طریق افزایش گردش خون میشود و سرما موجب کاهش درد و تورم با کند شدن گردش خون میشود.
پس با استفاده از این روش می توان درد حاصل از این بیماری را کاهش داد.
برای گرم کردن می توان کیسه ی آب گرم و یا دوش آب گرم استفاده کرد و برای سرد کردن از کیسه ی یخ پیچیده شده داخل پارچه استفاده کرد.
ماساژ درمانی
با انجام ماساژ هورمون استرس به نام کورتیزول کاهش پیدا می کند و به دنبال آن درد آرتروز زانو نیز کم میشود.
درمان های گیاهی
با استفاده از سنجد که منبعی غنی از مس است و روغن زیتون و کنجد می توان در بهبود این بیماری موثر بود.
استفاده از زانو بندهای طبی
برای جلوگیری از فشار زیاد بودن وزن روی زانو می توان از زانو بندهای طبی استفاده کرد.
این زانو بند ها دو نوع می باشند:
- بریس هایی که به عنوان زانو بند برای محافظت از زانو استفاده میشوند.
- بریس هایی که جهت کم کردن فشار وارده به زانو برای هر شخص به صورت سفارشی ساخته میشود.
این زانو بند ها برای افرادی که دارای محدودیت حرکتی در داخل و خارج مفصل زانو هستند موثر است.
آمبولیزاسیون زانو برای درمان آرتروز زانو
در روش آمبولیزاسیون زانو با استفاده از کاتتر کوچک که از طریق کشاله ی ران وارد شریان فرد بیمار میشود موادی را تزریق می کنند تا رگ ها را مسدود کنند.
با انجام آمبولیزاسیون زانو التهابات مربوط به آرتریت کاهش پیدا می کند درد بیمار کمتر میشود.
آمبولیزاسیون زانو به ۳ صورت انجام میشود:
آمبولیزاسیون زانو با کورتیکواستروئید
برای برطرف کردن التهابات ناشی از سابیدگی استخوان های زانو به همدیگر، پزشک انجام آمبولیزیشن زانو با کورتیکواستروئید را تجویز می کند.
کورتون باعث کاهش التهاب و درد می شود، پس با تزریق آن به مفصل زانو باعث کاهش التهابات داخل مفصل و کم شدن درد میشوند.
قبل و بعد از انجام این روش درمانی یکسری نکات را باید رعایت کرد:
- استفاده از غذاهای سبک پیش از تزریق کردن○باید بعد از انجام آمبولیزاسیون، هر یک ربع یکبار در زمان درد، از کمپرس سرد استفاده کرد.
- محل تزریق را باید خشک نگه داشت و نگذارند که خیس شود.
- تا ۴۸وساعت بعد از تزریق پانسمان را نباید باز کرد.
- تا ۴۸ ساعت بعد از آمبولیزاسیون باید از انجام فعالیت بدنی سنگین خودداری کرد.
- ۲ روز بعد از انجام آمبولیزاسیون می توان استحمام کرد.
- ۲روز بعد از انجام آمبولیزاسیون باید فیزیوتراپی و هیدروتراپی را شروع کرد.
- در زمان درمان باید به مفصل ها استراحت لازم را داد و با آنها خیلی کار نکرد.
- بعد از انجام آمبولیزاسیون چنان چه فرد دارای اضافه وزن است باید در جهت کم کردن وزن خود اقدام کند.
- از توالت فرنگی استفاده کند.
- برای خواندن نماز از صندلی استفاده کند.
- باید تا جایی که میشود از بالا پایین کردن پله ها خودداری کرد.
برای انجام دادن تزریق کورتیکواستروئید فرد بیمار باید لباسش را عوض کند و گان بپوشد و باید به گونه ای قرار بگیرد که پزشک بتواند سوزن را به زانوی فرد تزریق کند.
محل اطراف تزریق را به خوبی تمیز می کنند و سپس آن را با اسپری بی حس کرد و سوزن را در محل مورد نظر وارد می کنند و سپس داروی مورد نظر را تزریق می کنند.
آمبولیزاسیون زانو با هیالورونات سدیم
زمانی که روش های درمان با دارو و روش های درمان فیزیکی موثر نباشد از این روش درمانی برای بهتر شدن آرتروز زانو استفاده می کنند.
در این روش درمانی با تزریق کردن ژل هیالورونیک به درون مفصل زانو موجب میشوند که علائم این بیماری کاهش یابد و جلوی پیشرفت تخریب مفصل ها را می گیرند.
این ژل همانند روغنی برای مفصل ها عمل می کند و موجب میشود که استخوان ها روی کم اصطحکاک کمتری را داشته باشند.
استفاده از این روش درمانی برای افرادی که به این دارو حساسیت دارد و یا اینکه مبتلا به عفونت در داخل مفصل هستند و اختلال خونریزی دارند، ممنوع است.
آمبولیزاسیون زانو با prp
این روز ها استفاده از این روش درمانی بسیار موثر و مفید است و تاثیرگذاری فوق العاده ای روی مفاصل زانو دارد.
در این روش درمانی، prp دارای مقدار زیادی پلاکت است.
پلاکت قسمتی از خون می باشد که دارای پروتئین و سلول های رشد است و با تزریق آن به مفاصل باعث بازسازی و رفع آسیب دیدگی بافت ها شده و عملکرد مفاصل و عضلات را بهبود می بخشد و میزان درد را کاهش می دهد.
برای انجام این روش درمانی از پلاکت خون فرد بیمار استفاده می کنند.
در بین روش های تزریقی، prp دارای اثربخشی بیشتری است و نیاز به عمل جراحی را به تاخیر می اندازد.
چنان چه فرد التهاب مفصل داشته باشد و تاندون های آن دچار کشیدگی شده باشد از این روش درمانی برای او استفاده می کنند.
کاندیدای انجام این روش درمانی افرادی هستند که روش های درمان ابتدایی چون استراحت کردن و فیزیوتراپی برای او اثر بخش نبوده و قصد دارد تا جایی که راه دارد انجام عمل جراحی را به تاخیر بیندازد.
انجام این روش درمانی برای یکسری از افراد مضر است و با انجام آن نتیجه نمی گیرند، پس برای انجام آن باید شرایط زیر را در نظر گرفت:
- سن، افراد در هر سنی می توانند این روش درمانی را انجام دهند.
- وضعیت خون، گروه خونی تاثیری در استفاده از این روش درمانی ندارد ولی اگر پلاکت خون فرد بیمار پایین باشد باید ابتدا معاینات لازم را برای وی انجام داد.
- سلامتی، افرادی که دارای سلامت بدنی خوبی دارند بهتر از این روش درمانی نتیجه می گیرند.
مثلا افرادی که دخانیات مصرف می کنند و بیماری دیابت، تیروئید و سرطان دارند، بهتر است این روش درمانی را استفاده نکنند.
پیش از انجام آمبولیزاسیون با prp باید چند نکته را توجه کرد و انجام داد:
- باید حدود ۳ تا ۴ روز قبل از انجام این عمل، داروهای ضد انعقاد و داروهای ضد التهاب را مصرف نکرد.
- حدود یک هفته قبل از انجام این روش درمانی باید مصرف گیاهانی که خون را رقیق می کنند و مصرف مکمل ها و ویتامین ها را کنار گذاشت.
- یک هفته قبل از انجام عمل، مصرف داروی استروئیدی سیستماتیک را باید متوقف کرد.
- در روز تزریق وعده غذایی خود را باید کامل خورد.
- باید آب به مقدار خیلی زیاد نوشید.
- انجام این روش درمانی بدین گونه است که ابتدا خون فرد بیمار را می گیرند و در دستگاه سانتریفیوژ قرار می دهند، دستگاه پلاکت خون را از قسمت های دیگر خون جدا می کند.
در مرحله ی بعد پلاسمایی غنی شده از پلاکت را که پروتئینی چون فاکتور رشد است را آماده کرده و به زانوی فرد بیمار تزریق می کنند تا موجب بهبود مفصل شود.
میزان تزریق پلاکت و تعداد دفعات تزریق بستگی به میزان آسیب دیدگی مفصل دارد.
بعد از انجام prp فرد بیمار دردی جزئی را در زانوی خود حس می کند که کاملا طبیعی است و نشان دهنده ی شروع بهبودی است.
دکتر محمد صادق کشمیری، فلوشیپ اینترونشن قلب و عروق و متخصص داخلی در زمیه درمان آرتروز زانو، درمان واریس، آنژیوپلاستی و … فعالیت می کند.
